Χάλκινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς γνωστό ως «Αθηνά της Πειραιώς» με το ένα χέρι τεντωμένο προς τα εμπρός (κρατώντας τη Νίκη ή ένα πιθάρι σπονδής). Το αριστερό της χέρι είναι τοποθετημένο σαν να κρατά μια ασπίδα και το δόρυ της. Η θεά εμφανίζεται χαλαρή, σε μια συμπονετική πόζα, γέρνει νωχελικά προς τα δεξιά της. Η Αθηνά φοράει δωρικό πέπλο και διακοσμητική διαγώνια αιγίδα. Χρονολογείται στην ύστερη κλασική περίοδο (τέλη 4ου αι. π.Χ.), αν και παρουσιάζει ορισμένα ελληνιστικά χαρακτηριστικά όπως η γλυκιά, συμπονετική έκφραση, η μικρότητα του προσώπου και το σχήμα των σανδαλιών της. Έχει αποδοθεί είτε στον Κηφισόδοτο είτε στον Ευφράνωρ. Η Αθηνά, που αναφέρεται και ως Παλλάς Αθηνά/Αθηνά, στην ελληνική μυθολογία είναι η θεά της σοφίας, του θάρρους, της έμπνευσης, του πολιτισμού, του νόμου και της δικαιοσύνης, του δίκαιου πολέμου, των μαθηματικών, της δύναμης, της στρατηγικής, των τεχνών, των χειροτεχνιών και των δεξιοτήτων. Η Αθηνά είναι επίσης οξυδερκής σύντροφος των ηρώων και είναι η θεά της ηρωικής προσπάθειας. Είναι η παρθένα προστάτιδα της Αθήνας. Οι Αθηναίοι ίδρυσαν τον Παρθενώνα στην Ακρόπολη της ομώνυμης πόλης της Αθήνας (Αθηνά Παρθένος), προς τιμήν της.